PIELGRZYMKI JPII

104 zagraniczne podróże apostolskie
papieża Jana Pawła II

Papież Jan Paweł II odbył 104 zagraniczne pielgrzymki apostolskie. Podczas podróży zagranicznych Jan Paweł II odwiedził 130 krajów i ok. 900 miejscowości. Niektóre kraje odwiedził kilkakrotnie m. in. Polskę, Francję, USA, Meksyk, Hiszpanię, czy Portugalię. Łączna długość pielgrzymkowych dróg Jana Pawła II wynosi ok. 1 mln 700 tys. km Długość ta odpowiada trzykrotnej odległości między Ziemią a Księżycem, czy prawie 30-krotnemu obiegnięciu Ziemi wokół równika. Poza Watykanem Jan Paweł II spędził w sumie ponad dwa lata swego 25-letniego pontyfikatu.

Pierwszą zagraniczną pielgrzymką Jana Pawła II była podróż na Dominikanę, do Meksyku i na Bahama w styczniu 1979 r. Ostatnią zaś pielgrzymka do Lourdes 15 – 16 VIII 2004 r.

Większość swoich apostolskich podróży, pielgrzymek wiary, rozpoczynał od słów: „Przybywam jako Papież – Pielgrzym”. Każda pielgrzymka Jana Pawła II oprócz szczególnych motywów, na przykład takich jak jubileuszowe obchody, beatyfikacje, kanonizacje, czy Światowe Dni Młodzieży, zawsze miała na celu spotkanie z wiernymi Kościoła lokalnego oraz umocnienie braci w wierze.

Kulminacyjnym momentem wszystkich pielgrzymek była Msza św., na zakończenie której Jan Paweł II zawierzał dany naród Matce Bożej. Niemalże stałym elementem podróży były spotkania ekumeniczne, a także spotkania z młodzieżą.

I właśnie 104 dni potrwa nasza piesza pielgrzymka z Wrocławia przez Rzym i San Giovani Rotondo do Tesalonik w Grecji. Tak więc naszą pielgrzymką pieszą na uroczystość kanonizacji papieża-pielgrzyma uczcimy wszystkie Jego pielgrzymki! Będziemy każdego dnia rozważać wybrane fragmenty z jego homilii i nauczania wygłaszane podczas zagranicznych pielgrzymek.

ROK 1979

1 podróż apostolska 25 stycznia – 1 lutego Dominikana, Meksyk, Bahamy

Cel pielgrzymki: Umocnienie Kościołów lokalnych, inauguracja pontyfikatu Jana Pawła II w skali międzynarodowej oraz inauguracja obrad III Konferencji Ogólnej Episkopatu Ameryki Łacińskiej: „Ewangelizacja Ameryki Łacińskiej dzisiaj i w przyszłości”.

Dominikana 25 – 26 I

Najważniejsze wydarzenie: Msza św., podczas której Jan Paweł II w homilii przypomniał historię ewangelizacji krajów Ameryki Łacińskiej oraz postaci pierwszych misjonarzy. Papież odwiedził m.in. najuboższą dzielnicę Santo Domingo.

Meksyk 26 – 31 I

Najważniejsze wydarzenie: Jan Paweł II zainaugurował obrady III Konferencji Ogólnej Episkopatu Ameryki Łacińskiej. Z tej okazji wygłosił przemówienie, które ukazało zadania dla Kościoła Ameryki Łacińskiej.

Bahamy - przed powrotem do Rzymu Jan Paweł II zatrzymał się na przegląd techniczny samolotu. Mimo później pory (godz. 1:30 czasu miejscowego) spotkał się z wiernymi kierując do nich przemówienie.

2 podróż apostolska (I pielgrzymka do Polski) 2 – 10 czerwca Polska

Hasło pielgrzymki: Gaude Mater Polonia.

Cel pielgrzymki: Uczczenie św. Stanisława, krakowskiego biskupa, patrona Polski w 900 rocznicę jego śmierci oraz uroczyste zakończenie I Synodu Diecezji Krakowskiej; pożegnanie z rodakami.

Miejsca spotkań z wiernymi: Warszawa (2 – 3 VI), Gniezno (3 VI), Częstochowa Jasna Góra (4 – 6 VI), Kraków (6 VI), Kalwaria Zebrzydowska, Wadowice, Oświęcim – Brzezinka (7 VI), Nowy Targ (8 VI), Kraków (8 – 10 VI)

Okoliczności pielgrzymki: W przemówieniach odczuwało się wielką radość Jana Pawła II z możliwości przybycia do swojej Ojczyzny. Komunistyczne władze w rozmowach z przedstawicielami Kościoła toczyły walkę o termin pielgrzymki. Nie zgadzały się, aby Papież przybył do Polski w maju na uroczystości związane z 900. rocznicą krakowskiego biskupa. Dygnitarze partyjni dostrzegali bowiem w osobie św. Stanisława symbol konfliktu między władzą świecką a Kościołem. Ich głównym powodem sprzeciwu było jednak zademonstrowanie swej władzy i pokazanie kto dyktuje warunki. Władze toczyły bój nie tylko o termin pielgrzymki, ale także o jej trasę. Nie zgodziły się bowiem, aby Jan Paweł II spotkał się z wiernymi ziemi śląskiej w Piekarach Śląskich oraz w Trzebnicy. Z pielgrzymkowej trasy także zostało wyeliminowane osiedle 1000-lecia w Częstochowie oraz Nowa Huta. W zamian za to zaproponowano papieżowi nawiedzenie obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau. Władze komunistyczne chciały także znać dokładny scenariusz pielgrzymki oraz treść przemówień. Pod naciskiem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, władze kościelne zgodziły się na wprowadzenie kart wstępu na spotkania z Janem Pawłem II oraz ograniczenie pielgrzymów z poszczególnych diecezji. Mimo, iż w uroczystościach z Janem Pawłem II uczestniczyło ok. 10 mln wiernych, to wielu chętnym zostało to uniemożliwione.

Najważniejsze przesłanie: W Warszawie na Placu Zwycięstwa Jan Paweł II mówił: „Kościół przyniósł Polsce Chrystusa – to znaczy klucz do rozumienia tej wielkiej i podstawowej rzeczywistości, jaką jest człowiek. Człowieka bowiem nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej: człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie. Nie może tego wszystkiego zrozumieć bez Chrystusa. I dlatego Chrystusa nie może wyłączać z dziejów człowieka w jakimkolwiek miejscu na ziemi. Nie można też bez Chrystusa zrozumieć dziejów Polski – przede wszystkim jako dziejów ludzi, którzy przeszli i przechodzą przez ziemię. Dzieje ludzi! Dzieje narodu są przede wszystkim dziejami ludzi. A dzieje każdego człowieka toczą się w Jezusie Chrystusie. W Nim stają się dziejami zbawienia. (…) Jeśli jest rzeczą słuszną, aby dzieje narodu rozumieć poprzez każdego człowieka w narodzie – to równocześnie nie sposób zrozumieć człowieka inaczej jak w tej wspólnocie, którą jest jego naród. (…) Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!”

W Gnieźnie Jan Paweł II podkreślał jedność chrześcijańskich narodów oraz rolę i zadanie Kościoła w obronie praw człowieka. Jan Paweł II m. in. mówił: „Czyż Chrystus tego nie chce, czy Duch Święty tego nie rozporządza, ażeby ten papież – Polak, papież – Słowianin, właśnie teraz odsłonił duchową jedność chrześcijańskiej Europy, na którą składają się dwie wielkie tradycje: Zachodu i Wschodu? (…) Ten papież – świadek Chrystusa, miłośnik Jego Krzyża i Zmartwychwstania, przychodzi dziś na to miejsce aby dać świadectwo Chrystusowi żyjącemu w duszy jego własnego narodu, Chrystusowi żyjącemu w duchach narodów, które kiedyś przyjęły Go jako Drogę, Prawdę i Życie. (…) Przychodzi więc wasz rodak, papież, aby wobec całego Kościoła, Europy i świata mówić o tych często zapomnianych narodach i ludach. (…) Przychodzi wszystkie te narody i ludy – wraz ze swoim własnym – przygarnąć do serca Kościoła: do serca Matki Kościoła, której ufa bezgranicznie”.

W Częstochowie Jan Paweł II mówił, iż na Jasnej Górze bije serce narodu: „Jasna Góra jest sanktuarium Narodu. Trzeba przykładać ucho do tego świętego Miejsca, aby czuć, jak bije serce Narodu w Sercu Jego Matki i Królowej. A jeśli bije ono tonem niepokoju, jeśli odzywa się w nim troska i wołanie o nawrócenie, o umocnienie sumień, o uporządkowanie życia rodzin, jednostek, środowisk – trzeba przyjąć to wołanie. Rodzi się ono z miłości matczynej, która po swojemu kształtuje dziejowe procesy na polskiej ziemi. (…) Tutaj zawsze byliśmy wolni!”

Pielgrzymi szlak obejmował też miejsca drogie Ojcu Świętemu. Pierwsza na trasie była Kalwaria Zebrzydowska, gdzie jako mały chłopiec, a następnie jako kapłan, arcybiskup i kardynał przychodził na „kalwaryjskie dróżki”, aby się modlić. Jako papież przybył do Kalwarii, aby za pośrednictwem Matki Bożej zawierzyć Chrystusowi „sprawy szczególnie trudne i odpowiedzialne” w swojej posłudze. Następnie Jan Paweł II udał się do Wadowic, gdzie po raz trzeci ucałował chrzcielnicę, przy której 20 czerwca 1920 r. otrzymał sakrament chrztu św. Pierwszy raz uczynił to jako arcybiskup w 1966 r. podczas obchodów milenijnych. Po raz drugi jako kardynał, w 50 rocznicę swoich urodzin.

Do obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau Jan Paweł II udał się, aby uklęknąć na „Golgocie naszych czasów”. Zatrzymał się przy tablicy żydowskiej, rosyjskiej i polskiej, wobec których, jak mówił, nie można przejść obojętnie. W homilii m. in. mówił: „Ten to naród, który otrzymał od Boga przykazanie ‘Nie zabijaj’, w szczególnej mierze doświadczył na sobie ‘zabijania’. (…) Oświęcim jest rozrachunkiem z sumieniem ludzkości poprzez tablice, które świadczą o ofiarach, jakie poniosły narody. Oświęcim jest miejscem, którego nie można tylko zwiedzić. Trzeba przy tych odwiedzinach pomyśleć z lękiem o tym, gdzie leżą granice nienawiści”.

W następnym dniu pielgrzymki Jan Paweł II mógł zbliżyć się do swych ukochanych gór i nawiedził Nowy Targ. Z humorem powiedział, iż góry „zawstydziły się i zasłoniły”, gdyż z ledwością widać było tylko Gorce i Turbacz. W homilii prosił swoich rodaków, aby szanowali nie tylko pracę na roli, ale także aby zawsze stawali w obronie prawa do życia dziecka poczętego. Tego samego dnia wieczorem Jan Paweł II spotkał się z młodzieżą na Skałce w Krakowie. Entuzjazm wśród młodych był przeogromny. Papież nie odczytał wcześniej przygotowanego przemówienia, a wygłosił zaimprowizowaną mowę. M. in. mówił: „Wy macie przynieść ku przyszłości to całe olbrzymie doświadczenie dziejów, któremu na imię ‘Polska’. Jest to doświadczenie trudne. Chyba jedno z trudniejszych w świecie, w Europie, w Kościele. Tego trudu nie lękajcie się!”. Pielgrzymka ta zapoczątkowała tradycję spotkań Papieża z młodzieżą „pod oknem na Franciszkańskiej 3”. Papież prowadził z młodymi dialog, żartował i śpiewał. W przedostatnim dniu, na krakowskich Błoniach zgromadziło się ok. 2 mln osób, aby uczestniczyć we Mszy św. celebrowanej przez Papieża – Rodaka. W homilii papież bardzo wyraźnie zaakcentował po co przybył do Polski, aby umocnić Polaków w wierze. W homilii więc mówił o sakramencie bierzmowania: „Pozwólcie przeto, że tak jak zawsze przy bierzmowaniu biskup i ja dzisiaj dokonam owego apostolskiego włożenia rąk na wszystkich tu zgromadzonych, na wszystkich moich rodaków. (…) Musicie być mocni tą mocą, którą daje wam wiara! Musicie być mocni mocą wiary! Musicie być wierni! Dziś tej mocy bardziej Wam potrzeba niż w jakiejkolwiek epoce dziejów”.

Po papieskiej pielgrzymce Polacy poczuli się silni, przestali się bać i zdali sobie sprawę, że rządzi nimi mniejszość. Niemalże dla każdego Polaka, Jan Paweł II był zwiastunem Dobrej Nowiny. Rodacy niebawem mogli przekonać się, że papieskie wołanie o Ducha Świętego, który miał odnowić oblicze ziemi, zostało wysłuchane. Kilka miesięcy później nastały społeczne przemiany, które dały początek niezależnemu związkowi zawodowemu „Solidarność”.

3 podróż apostolska 29 września – 8 października Irlandia, USA

Cel pielgrzymki: Umocnienie w wierze chrześcijan w Irlandii. Jubileusz 100-lecia sanktuarium maryjnego w Knock.

Najważniejsze przesłanie: W przemówieniach papież mówił o roli Eucharystii w życiu każdego chrześcijanina, która daje siłę w walce ze współczesnymi zagrożeniami.

USA 1 – 7 X

Cel pielgrzymki: Spotkanie z wiernymi Kościoła w USA oraz wizyta w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku.

Najważniejsze przesłanie: Przemówienie Jana Pawła II na XXXIV Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ w Nowym Jorku. Tematem przemówienia była: Godność osoby ludzkiej, która jest fundamentem sprawiedliwości i pokoju. Papież poddając analizie współczesną cywilizację podkreślił, iż przyczyniła się ona do rozwoju dóbr materialnych z równoczesnym zepchnięciem na margines duchowego wymiaru ludzkiej egzystencji. Jan Paweł II mówił: „Postęp ludzkości musi się mierzyć nie tylko rozwojem nauki i techniki, w czym uwidacznia się wyjątkowa pozycja człowieka w przyrodzie, ale równocześnie, a nawet bardziej jeszcze prymatem wartości duchowych i rozwojem życia moralnego”.

4 podróż apostolska 28 – 30 listopada Turcja

Cel pielgrzymki: Zbliżenie Kościoła katolickiego i Kościołów prawosławnych oraz rozpoczęcie dialogu z islamem.

Przewodnią myślą pielgrzymki był temat rozbicia Kościołów oraz dążenie do dialogu i zjednoczenia. Owocem tej apostolskiej podróży było oficjalne rozpoczęcie dialogu ekumenicznego. Jan Paweł II i Dimitros I podpisali ekumeniczną Deklarację w której obaj zwierzchnicy wyrazili prośbę, aby przekraczać granice, które dzielą katolików i prawosławnych. Powołano także Międzynarodową Komisję Wspólną.

ROK 1980

5 podróż apostolska 2 – 12 maja Zair, Kenia, Ghana, Górna Wolta, Wybrzeże Kości Słoniowej

Cel pielgrzymki: Jubileusz 100-lecia ewangelizacji Zairu, Ghany oraz spotkanie z wiernymi i umocnienie ich w wierze.

Kenia 6 – 8 V

Najważniejszym wydarzeniem była Msza św. sprawowana w języku angielskim. Do mieszkańców Kenii Jan Paweł II zwrócił się w miejscowym języku suahili.

Ghana 8 – 10 V

Najważniejsze wydarzenie: Msza św. podczas której papież udzielił dziesięciu dorosłym osobom sakramentu chrztu św. i bierzmowania.

Burkina Faso 10 V

Jest jednym z najbiedniejszych krajów leżących w strefie Sahelu, które nękane są katastrofalnymi suszami. Papież wezwał organizacje pozarządowe i międzynarodowe oraz naukowców, techników i polityków poszczególnych państw, aby udzielały pomocy krajom Sahelu. W 1984 r. na rzecz tych krajów powstała fundacja, której nadano imię Jana Pawła II.

Wybrzeże Kości Słoniowej 10 – 12 V

Najważniejsze przesłanie: apel o odrzucenie konsumpcyjnego stylu życia i zachowanie własnej tożsamości.

6 podróż apostolska 30 maja – 2 czerwca Francja

Cel pielgrzymki: Wizyta w UNESCO. Ekumeniczne spotkanie i dialog z różnymi środowiskami.

7 podróż apostolska 30 czerwca – 12 lipca Brazylia

Cel pielgrzymki: Inauguracja X Krajowego Kongresu Eucharystycznego. Jubileusz 25-lecia powstania CELAM – Rady Biskupów Ameryki Łacińskiej.

Ważne wydarzenia: W bogatym programie pielgrzymki, oprócz oficjalnych spotkań z władzami państwowymi i kościelnymi, Jan Paweł II spotykał się kilkakrotnie z dziećmi i młodzieżą, z najbiedniejszymi mieszkańcami i trędowatymi, z Indianami i imigrantami, z więźniami, a także z ludźmi kultury nauki i pracy.

8 podróż apostolska 15 – 19 listopada Republika Federalna Niemiec

Cel pielgrzymki: 700 rocznica śmierci św. Alberta Wielkiego.

Ważne wydarzenia: Papież modlił się przy grobie świętego w dominikańskim kościele św. Andrzeja. Spotkał się z Radą Kościoła Ewangelickiego Niemiec oraz z delegacją gminy żydowskiej. W Kolonii spotkał się z uczonymi i studentami. Kierując do nich swe przemówienie papież zwrócił uwagę na relację jaka zachodzi między wiarą a nauką.

ROK 1981

9 podróż apostolska 16 – 27 lutego Pakistan, Filipiny, Guam, Japonia, Alaska (USA)

Pakistan 16 II

Cel pielgrzymki: Umocnienie w wierze chrześcijan w Pakistanie.

Najważniejsze przesłanie: Podczas dwugodzinnego spotkania z mieszkańcami Karaczi papież podkreślał konieczność podejmowania dialogu między chrześcijanami a muzułmanami.

Filipiny – „Azjatycka latarnia chrześcijaństwa” 17 – 22 II

Cel pielgrzymki: Beatyfikacja Wawrzyńca Ruiza i jego piętnastu towarzyszy, którzy zostali zamordowani w latach 1633 – 1637 podczas prześladowań chrześcijan w Japonii.

Wyspa Guam 22 – 23 II

Cel pielgrzymki: Umocnienie w wierze Kościoła lokalnego.

Wizyta miała miejsce w 405. rocznicę wybudowania przez o. Luisa Diego de San Vitoresa pierwszego kościoła.

Japonia 23 – 26 II

Cel pielgrzymki: Spotkanie ze wspólnotą wierzących, oddanie czci męczennikom za wiarę.

Najważniejsze wydarzenia: wystąpienie w Hiroszimie, podczas którego papież apelował o to, aby wszelkie decyzje podejmowane były w perspektywie pokoju. Podczas spotkania z ludźmi nauki, papież podkreślił, iż przyszłość ludzkości zależy od moralnych wyborów.

USA (Alaska) 26 II

Cel pielgrzymki: Spotkanie z mieszkańcami Alaski.

Najważniejsze wydarzenia: Msza św. w której uczestniczyli rdzenni mieszkańcy Alaski.

2. Nigeria, Benin, Gabon, Gwinea Równikowa 12 – 19 II 1982

Cel pielgrzymki: Spotkanie ze wspólnotą wierzących i umocnienie w wierze jej członków.

Nigeria 12 – 17 II

Najważniejsze wydarzenia: Podczas Mszy św. w której uczestniczyło 1,5 mln wiernych, papież udzielił sakramentu św. chrztu i bierzmowania 31 osobom (liczba ta odpowiada ilości diecezji w Nigerii). Papież udzielił także sakramentu święceń kapłańskich 92 diakonom z całego kraju.

Benin 17 II

Najważniejsze wydarzenie: Podczas kilkugodzinnej wizyty Jan Paweł II celebrował Mszę św.

Gabon 17 – 19 II

Najważniejsze wydarzenie: Z tego miejsca papież zwrócił się do całej Afryki, gdyż kraj ten był ostatnim etapem papieskiej pielgrzymki. Papież spotkał się nie tylko z katolikami, ale także z przedstawicielami innych wyznań chrześcijańskich, co było potwierdzeniem, iż takie spotkania nie tylko są stałym punktem papieskich pielgrzymek, ale także są znakiem zaangażowania Ojca Świętego w ruch ekumeniczny.

Gwinea Równikowa 18 II

Najważniejsze wydarzenie: Msza św. z homilią poświęconą ewangelizacji.

ROK 1982

10 podróż apostolska 12 – 19 lutego Nigeria, Benin, Gabon, Gwinea Równikowa

Cel pielgrzymki: Spotkanie ze wspólnotą wierzących i umocnienie w wierze jej członków.

Nigeria 12 – 17 II

Najważniejsze wydarzenia: Podczas Mszy św. w której uczestniczyło 1,5 mln wiernych, papież udzielił sakramentu św. chrztu i bierzmowania 31 osobom (liczba ta odpowiada ilości diecezji w Nigerii). Papież udzielił także sakramentu święceń kapłańskich 92 diakonom z całego kraju.

Benin 17 II

Najważniejsze wydarzenie: Podczas kilkugodzinnej wizyty Jan Paweł II celebrował Mszę św.

Gabon 17 – 19 II

Najważniejsze wydarzenie: Z tego miejsca papież zwrócił się do całej Afryki, gdyż kraj ten był ostatnim etapem papieskiej pielgrzymki. Papież spotkał się nie tylko z katolikami, ale także z przedstawicielami innych wyznań chrześcijańskich, co było potwierdzeniem, iż takie spotkania nie tylko są stałym punktem papieskich pielgrzymek, ale także są znakiem zaangażowania Ojca Świętego w ruch ekumeniczny.

Gwinea Równikowa 18 II

Najważniejsze wydarzenie: Msza św. z homilią poświęconą ewangelizacji.

11 podróż apostolska 12 – 15 maja Portugalia

Cel pielgrzymki: Podziękowanie Matce Bożej z Fatimy za ocalenie życia podczas zamachu 13 maja 1981 r.

Najważniejsze przesłanie: W swych przemówieniach Jan Paweł II często nawiązywał do orędzia z Fatimy i podkreślał ciągłą jego aktualność.

12 podróż apostolska 28 maja – 2 czerwca Wielka Brytania

Cel pielgrzymki: Umocnienie w wierze wspólnoty katolickiej w Wielkiej Brytanii.

Najważniejsze wydarzenie: Pielgrzymka ta była jedną z najtrudniejszych papieskich pielgrzymek. Wielka Brytania była w stanie wojny z katolicką Argentyną. Po obu stronach były ofiary śmiertelne. Przyjazd papieża do tego kraju był niewiadomą. Przed pielgrzymką gest Jana Pawła II rozwiał jednak wszelkie wątpliwości. Papież zaprosił biskupów brytyjskich i argentyńskich do wspólnego wraz z nim celebrowania Eucharystii. Msza ta została nazwana „Mszą pojednania”. Jan Paweł II zapowiedział, iż niebawem po zakończeniu pielgrzymki do Wielkiej Brytanii, uda się także do Argentyny. Podczas pielgrzymki zrezygnowano z oficjalnych spotkań Jana Pawła II z politykami i korpusem dyplomatycznym.

13 podróż apostolska 10 – 13 czerwca Brazylia, Argentyna

Brazylia 11 VI

Cel pielgrzymki: Podczas postoju technicznego spotkanie z mieszkańcami Brazylii

Najważniejsze przesłanie: Jan Paweł II wygłosił przemówienie nawiązując do motywów podróży do Ameryki Południowej.

Argentyna 11 – 12 VI

Cel pielgrzymki: Prośba o pokój i zażegnanie konfliktu między Argentyną a Wielką Brytanią o wyspy Falklandy/Malwiny.

Najważniejsze wydarzenia: Jan Paweł II spotkał się z przedstawicielami władz państwowych oraz hierarchami kościelnymi, kapłanami i zakonnikami. Centralnym punktem pielgrzymki była Msza św. w intencji pokoju na świecie. Papież odwiedził także sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Lujàn, gdzie u stóp figury Matki Bożej zostawił złotą różę.

14 podróż apostolska 15 czerwca Szwajcaria

Cel pielgrzymki: Wizyta w siedzibie Międzynarodowej Organizacji Pracy

Najważniejsze wydarzenie: Pielgrzymkę tę charakteryzował fakt, iż nawiedzane przez papieża były instytucje, a nie jak zazwyczaj kraje, czy miejscowości. Jan Paweł II spotkał się nie tylko z Episkopatem, czy przedstawicielami Rady Federalnej Szwajcarii, ale także z ludźmi świata pracy, pracodawcami, przedstawicielami delegacji rządowych.

15 podróż apostolska 29 sierpnia San Marino

Cel pielgrzymki: Spotkanie z wiernymi Kościoła w San Marino

Najważniejsze wydarzenie: Jan Paweł II był pierwszym papieżem, który odwiedził tę republikę. Była to zarazem najkrótsza wizyta papieża, gdyż trwała zaledwie pięć godzin. Jan Paweł II został przywitany przy dźwięku fanfar i strzałów z armat. Centralnym punktem podróży apostolskiej była Msza św.

16 podróż apostolska 31 października – 9 listopada Hiszpania

Cel pielgrzymki: Zamknięcie roku jubileuszowego, który obchodzony był z okazji czterechsetnej rocznicy śmierci św. Teresy z Avila

Najważniejsze wydarzenie: Pielgrzymi szlak Jana Pawła II prowadził „po śladach wielkich świętych”. Nawiedzenie celi św. Teresy oraz modlitwa przy Jej relikwiach. Odwiedzenie miejsc związanych ze św. Janem od Krzyża, a także nawiedzenie jednego z najstarszych sanktuariów Europy, katedry w Santiago de Compostela. Jan Paweł II w tym sanktuarium wygłosił „Akt Europejski”, który wzywa mieszkańców Europy do pielęgnowania swych chrześcijańskich korzeni oraz wielkiego dziedzictwa wiary swych przodków. Papież podkreślił, iż można być głęboko wiernym Chrystusowi i zarazem nie tracić nic z nowoczesności.

ROK 1983

17 podróż apostolska 2 – 10 marca Portugalia, Kostaryka, Nikaragua, Panama, Salwador, Gwatemala, Honduras, Belize, Haiti

Portugalia 2 III

Cel pielgrzymki: Podczas technicznego postoju papieskiego samolotu Jan Paweł II spotkał się z mieszkańcami Portugalii. Był to pierwszy etap pielgrzymki papieża do krajów Ameryki Środkowej

Najważniejsze przesłanie: Podczas przemówienia papież ponowił swój apel, aby słuchać „poleceń, które płyną (…) z Fatimy”.

Kostaryka 2 – 3 III

Cel pielgrzymki: Spotkanie z Kościołem partykularnym.

Najważniejsze wydarzenie: Jednym z głównych punktów wizyty była Msza św. w której uczestniczyło ok. 1 mln ludzi. W homilii papież podkreślił, iż budowanie Kościoła jest zadaniem i obowiązkiem każdego chrześcijanina.

Nikaragua 4 III

Cel pielgrzymki: Spotkanie z Kościołem partykularnym oraz wołanie o pokój

Najważniejsze wydarzenia: Podczas papieskiej pielgrzymki w państwie tym obowiązywał stan wyjątkowy. Dochodziło bowiem nie tylko do walk wewnętrznych, ale także kraj ten zagrożony był wojną z Hondurasem. Na kilka dni przed przyjazdem papieża nie sprzedawano benzyny. W dniu zaś przyjazdu papieża nie kursowały środki komunikacji miejskiej, co uniemożliwiło wiernym dotarcie na spotkanie z Janem Pawłem II. Poza tym podczas Mszy św. i homilii partyjne ugrupowania przez megafony skandowały polityczne hasła, chcąc w ten sposób zagłuszyć głos papieża. Jan Paweł II wielokrotnie prosił o ciszę.

Panama 5 III

Cel pielgrzymki: Spotkanie z Kościołem partykularnym

Najważniejsze wydarzenie: Msza św. dla rodzin.

Salwador 6 III

Cel pielgrzymki: Spotkanie z Kościołem partykularnym oraz wołanie o pokój

Najważniejsze wydarzenie: Msza św. w intencji pokoju i pojednania.

Gwatemala 6 – 7 III

Cel pielgrzymki: Spotkanie z Kościołem partykularnym oraz wołanie o pokój

Najważniejsze przesłanie: Gwatemala to kraj, który od dziesiątków lat doświadczał zamachów wojskowych, walk między rządami i siłami opozycji. Walki te pociągały za sobą wiele ofiar. Prześladowani i mordowani byli także księża. Centralnym wydarzeniem tej pielgrzymki była Msza św. podczas której Jan Paweł II wygłosił homilię na temat wiary, która prowadzi do sprawiedliwości i pokoju.

Honduras 8 III

Cel pielgrzymki: Spotkanie z Kościołem partykularnym

Najważniejsze wydarzenie: Msza św. podczas której Jan Paweł II zawierzył Matce Bożej wszystkie kraje Ameryki Środkowej.

Belize 9 III

Cel pielgrzymki: Spotkanie z Kościołem partykularnym

Najważniejsze wydarzenie: Msza św. w intencji jedności chrześcijan.

Haiti 10 III 1983

Cel pielgrzymki: Zamkniecie Krajowego Kongresu Maryjnego i Eucharystycznego, spotkanie z Kościołem partykularnym

Najważniejsze wydarzenie: Msza św. zamykająca Kongres.

18 podróż apostolska (II pielgrzymka do Polski) 16 – 23 czerwca Polska

Cel pielgrzymki: Być ze swymi rodakami podczas trwającego stanu wojennego. Jubileusz 600-lecia obecności Cudownego Obrazu Matki Bożej na Jasnej Górze. Beatyfikacja o. Rafała Kalinowskiego, br. Alberta Chmielowskiego, Urszuli Ledóchowskiej. Hasło drugiej pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny: Pokój Tobie, Ojczyzno moja.

Trasa pielgrzymki: Warszawę (16 – 18 VI), Niepokalanów (18 VI), Częstochowę, Jasną Górę (18 – 19 VI), Poznań, Katowice, Jasna Góra (20 VI), Wrocław, Góra św. Anny (21 VI), Kraków (22 – 23 VI), Tatry (23 VI).

Najważniejsze przesłanie: Pielgrzymka ta była najtrudniejszą pielgrzymką Jana Pawła II do swojej Ojczyzny. Trwał stan wojenny, „Solidarność” została zdelegalizowana. Pielgrzymki tej pragnęli jednak wszyscy: przygaszone społeczeństwo, Kościół oraz komuniści, którzy „chcieli zbić na niej kapitał polityczny”.

Władze komunistyczne, podobnie jak podczas pierwszej wizyty Jana Pawła II w Polsce, nie wyrażały zgody, aby Papież przyjechał na jubileusz 600-lecia obecności Cudownego Obrazu Matki Bożej na Jasnej Górze w sierpniu 1982 r. Przed papieską wizytą działania tajnych służ oraz propagandy były bardziej perfidne niż w roku 1979, przed pierwszą pielgrzymką Jana Pawła II do Ojczyzny. Telewizja na zlecenie władz wyświetlała antykościelne filmy oraz reportaże o konfliktach w poszczególnych parafiach. Współpracownicy MSW przesłali Ojcu Świętemu anonimy z oszczerstwami i oskarżeniami skierowanymi przeciwko księżom i kościelnym hierarchom. Polacy jednak nie dawali się zwieść propagandzie i odważnie demonstrowali swoją miłość i szacunek do Jana Pawła II. Również i tym razem państwowe władze nie wyraziły zgody na nawiedzenie przez Papieża wszystkich miejscowości proponowanych przez władzę kościelną. Niemożliwa była więc wizyta Jana Pawła II w Gdańsku, kolebce „Solidarności”, Lublinie, Szczecinie, a także w Poznaniu, gdzie przed pomnikiem ofiar Czerwca 1956 r. papież chciał złożyć hołd.

W przemówieniach i homiliach przewijał się główny motyw wizyty Jana Pawła II w Polsce – być ze swymi rodakami w trudnym czasie stanu wojennego. W przemówieniu powitalnym mówił: „Osobiście zawsze uważałem, że nawiedzenie Ojczyzny w tej historycznej okoliczności jest nie tylko wewnętrzną potrzebą mego serca, ale także i moją szczególną powinnością jako Biskupa Rzymu. Uważam, że powinienem być z mymi rodakami w tym wzniosłym, a zarazem trudnym momencie dziejów Ojczyzny. (…) Pax vobis! Pokój Tobie, Polsko! Ojczyzno moja! Pokój Tobie!”.

Ważnym wydarzeniem pielgrzymki była Msza św. celebrowana przez Jana Pawła II z okazji 600-lecia obecności Cudownego Obrazu Matki Bożej na Jasnej Górze. W homilii Papież mówił: „Tutaj zawsze byliśmy wolni. (…) Tutaj też nauczyliśmy się tej podstawowej prawdy o wolności narodu: naród ginie, gdy znieprawia swojego ducha, naród rośnie, gdy duch jego coraz bardziej się oczyszcza, i tego żadne siły zewnętrzne nie zdołają zniszczyć”. Jan Paweł II pokazał jak bliska Jemu sercu jest Jasna Góra i złożył Matce Bożej jako wotum wdzięczności za ocalone życie podczas zamachu 13 maja 1981 r., przestrzelony pas swojej sutanny. Do młodzieży z którą Papież spotkał się wieczorem podczas Apelu Jasnogórskiego m. in. mówił: „Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali”. Prosił młodzież, aby nieustannie czuwali. Mówił: „Czuwam, to nasza odpowiedź na Bożą miłość. Oznacza to życie zgodne z nakazami sumienia, dostrzeganie drugiego człowieka i odpowiedzialność za to wielkie, wspólne dziedzictwo, któremu na imię Polska”.

Władze państwowe sugerowały Papieżowi, aby w swych przemówieniach nie wymawiał słowa „Solidarność”. Jan Paweł II z mądrością obchodził ten zakaz, mówiąc mimo wszystko o wydarzeniach 1980 r. W Katowicach mówił: „Cały świat śledzi – i nadal śledzi – z przejęciem wydarzenia, jakie miały miejsce w Polsce od sierpnia 1980 roku. Co w szczególności dawało do myślenia szerokiej opinii publicznej – to fakt, że w wydarzeniach tych chodziło przede wszystkim o sam moralny ład związany z pracą ludzką. (…) Uderzała również okoliczność, że wydarzenia te były wolne od gwałtu, że nikt nie poniósł przez nie śmierci ani ran. Wreszcie i to, że wydarzenia polskiego świata pracy z lat osiemdziesiątych nosiły na sobie wyraźne znamię religijne”.

Ważnym wydarzeniem tej pielgrzymki była beatyfikacja Urszuli Ledóchowskiej dokonana podczas celebrowania Mszy św. w Poznaniu oraz beatyfikacja o. Rafała Kalinowskiego i br. Alberta Chmielowskiego, podczas Mszy św. sprawowanej na krakowskich Błoniach. We Mszy tej uczestniczyło ponad 2 mln osób. Papież m. in. mówił: „Świeci i błogosławieni ukazują nam drogę do tego zwycięstwa, które w dziejach człowieka odnosi Bóg. (…) Naród bowiem jako szczególna wspólnota ludzi jest również wezwany do zwycięstwa: do zwycięstwa mocą wiary, nadziei i miłości; do zwycięstwa mocą prawdy, wolności i sprawiedliwości”.

Podczas pobytu w Krakowie Jan Paweł II uczestniczył w uroczystym posiedzeniu Senatu Uniwersytetu Jagiellońskiego, w czasie którego Ojcu Świętemu wręczono doktorat honoris causa. Został on nadany przez wszystkie wydziały tej uczelni. Papież spotkał się z profesorami, studentami, przedstawicielami Papieskiej Akademii Teologicznej. Na Wawelu doszło do nieplanowanego, bo drugiego spotkania z gen. W. Jaruzelskim, w czasie którego papież m. in. powiedział: „Generale, proszę się nie obrazić, ja nie mam nic przeciwko socjalizmowi – pragnę jedynie socjalizmu z ludzką twarzą”. W katedrze wawelskiej Jan Paweł II wziął także udział w uroczystym zamknięciu I Synodu Prowincjalnego Metropolii Krakowskiej. Dokonał także poświęcenia kościoła w Nowej Hucie – Mistrzejowicach, w mieście, które miało pozostać „miastem bez Boga”.

W przemówieniu pożegnalnym Jan Paweł II mówił: „Życzę, aby raz jeszcze pod opieką Pani Jasnogórskiej, dobro okazało się na ziemi polskiej potężniejsze od zła i odniosło zwycięstwo, i o to się stale modlę”.

Pielgrzymka ta „osuszyła Polakom łzy”. Polacy nie mieli wątpliwości, że Jan Paweł II nie tylko poparł „Solidarność”, ale także nieustannie jest z nimi. Dał swoim rodakom nadzieję i jeszcze bardziej zjednoczył wokół Kościoła. Komuniści kolejny raz okazali się przegranymi. Kilka tygodni po pielgrzymce, 22 lipca 1983 r., generał W. Jaruzelski ostatecznie zniósł stan wojenny.

19 podróż apostolska 14 – 15 sierpnia Francja

20 podróż apostolska 10 – 13 września Austria

ROK 1984

21 podróż apostolska 2 – 12 maja Alaska (USA), Korea Południowa, Papua-Nowa Gwinea, Wyspy Salomona, Tajlandia

22 podróż apostolska 12 – 17 czerwca Szwajcaria

23 podróż apostolska 9 – 21 września Kanada

24 podróż apostolska 10 – 13 października Hiszpania, Dominikana, Portoryko

ROK 1985

25 podróż apostolska 26 stycznia – 6 lutego Wenezuela, Ekwador, Peru, Trynidad i Tobago

26 podróż apostolska 11 – 21 maja Holandia, Luksemburg, Belgia

27 podróż apostolska 8 – 19 sierpnia Togo, Wybrzeże Kości Słoniowej, Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, Zair, Kenia, Maroko

28 podróż apostolska 8 września Szwajcaria, Liechtenstein

ROK 1986

29 podróż apostolska 31 stycznia – 11 lutego Indie

30 podróż apostolska 1 – 8 lipca Kolumbia, Saint Lucia

31 podróż apostolska 4 – 7 października Francja

32 podróż apostolska 18 listopada – 1 grudnia Bangladesz, Singapur, Fidżi, Nowa Zelandia, Australia, Seszele

ROK 1987

33 podróż apostolska 31 marca – 13 kwietnia Urugwaj, Chile, Argentyna

34 podróż apostolska 30 kwietnia – 4 maja Republika Federalna Niemiec

35 podróż apostolska (III pielgrzymka do Polski) 8 – 14 czerwca Polska

36 podróż apostolska 10 – 21 września Stany Zjednoczone, Kanada

ROK 1988

37 podróż apostolska 7 – 19 maja Urugwaj, Boliwia, Peru, Paragwaj

38 podróż apostolska 23 – 27 czerwca Austria

39 podróż apostolska 10 – 19 września Zimbabwe, Botswana, RPA, Lesotho, Suazi, Mozambik

40 podróż apostolska 8 – 11 października Francja

ROK 1989

41 podróż apostolska 28 kwietnia – 6 maja Madagaskar, Réunion, Zambia, Malawi

42 podróż apostolska 1 – 10 czerwca Norwegia, Islandia, Finlandia, Dania, Szwecja

43 podróż apostolska 19 – 21 sierpnia Hiszpania

44 podróż apostolska 6 – 16 października Korea Południowa, Indonezja, Mauritius

ROK 1990

45 podróż apostolska 25 stycznia – 1 lutego Republika Zielonego Przylądka, Gwinea Bissau, Mali, Burkina Faso (dawniej Górna Wolta), Czad

46 podróż apostolska 21 – 22 kwietnia Czechosłowacja

47 podróż apostolska 6 – 14 maja Meksyk, Curaçao (Antyle Holenderskie)

48 podróż apostolska 25 – 27 maja Malta

49 podróż apostolska 1 – 10 września Malta, Tanzania, Burundi, Rwanda, Wybrzeże Kości Słoniowej

ROK 1991

50 podróż apostolska 10 – 13 maja Portugalia

51 podróż apostolska (IV pielgrzymka do Polski) 1 – 9 czerwca Polska

52 Podróż Apostolska Jana Pawła II do Polski (IV) 13 – 20 sierpnia Polska, Węgry

53 podróż apostolska 12 – 21 października Brazylia

ROK 1992

54 podróż apostolska 19 – 26 lutego Senegal, Gambia, Gwinea

55 podróż apostolska 4 – 10 czerwca Angola, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca

56 podróż apostolska 9 – 14 października Dominikana

ROK 1993

57 podróż apostolska 3 – 10 lutego Benin, Uganda, Sudan

58 podróż apostolska 25 kwietnia Albania

59 podróż apostolska 12 – 17 czerwca Hiszpania

60 podróż apostolska 9 – 16 sierpnia Jamajka, Meksyk, Stany Zjednoczone

61 podróż apostolska 4 – 10 września Litwa, Łotwa, Estonia

ROK 1994

62 podróż apostolska 10 – 11 września Chorwacja

ROK 1995

63 podróż apostolska 11 – 21 stycznia Filipiny, Papua-Nowa Gwinea, Australia, Sri Lanka

64 podróż apostolska (V pielgrzymka do Polski) 20 – 22 maja Czechy, Polska

65 podróż apostolska 3 – 4 czerwca Belgia

66 podróż apostolska 30 czerwca – 3 lipca Słowacja

67 podróż apostolska 14 – 20 września Kamerun, RPA, Kenia

68 podróż apostolska 4 – 9 października USA

ROK 1996

69 podróż apostolska 5 – 12 lutego Gwatemala, Nikaragua, Salwador, Wenezuela

70 podróż apostolska 14 kwietnia Tunezja

71 podróż apostolska 17 – 19 maja Słowenia

72 podróż apostolska 21 – 23 czerwca Niemcy

73 podróż apostolska 6 – 7 września Węgry

74 podróż apostolska 19 – 23 września Francja

ROK 1997

75 podróż apostolska 12 – 13 kwietnia Bośnia i Hercegowina

76 podróż apostolska 25 – 27 kwietnia Czechy

77 podróż apostolska 10 – 11 maja Liban

78 podróż apostolska (VI pielgrzymka do Polski) 31 maja – 10 czerwca Polska

79 podróż apostolska 21- 24 sierpnia Francja

80 podróż apostolska 2 – 6 października Brazylia

ROK 1998

81 podróż apostolska 21 – 26 stycznia Kuba

82 podróż apostolska 21 – 23 marca Nigeria

83 podróż apostolska 19 – 21 czerwca Austria

84 podróż apostolska 2 – 4 października Chorwacja

ROK 1999

85 podróż apostolska 22 – 28 stycznia Meksyk, USA

86 podróż apostolska 7 – 9 maja Rumunia

87 podróż apostolska (VII pielgrzymka do Polski) 5 – 17 czerwca Polska

88 podróż apostolska 19 września Słowenia

89 podróż apostolska 5 – 9 listopada Indie, Gruzja

ROK 2000

90 podróż apostolska 24 – 26 lutego Egipt

91 podróż apostolska 20 – 26 marca Jordania, Izrael

92 podróż apostolska 12 – 13 maja Portugalia

ROK 2001

93 podróż apostolska 4 – 9 maja Grecja, Syria, Malta

94 podróż apostolska 23 – 27 czerwca Ukraina

95 podróż apostolska 22 – 27 września Kazachstan, Armenia

ROK 2002

96 podróż apostolska 22 – 26 maja Azerbejdżan, Bułgaria

97 podróż apostolska 23 lipca – 2 sierpnia Kanada, Gwatemala, Meksyk

98 podróż apostolska (VIII pielgrzymka do Polski) 16 – 19 sierpnia Polska

ROK 2003

99 podróż apostolska 3 – 4 maja Hiszpania

100 podróż apostolska 5 – 9 czerwca Chorwacja

101 podróż apostolska 22 czerwca Bośnia i Hercegowina

102 podróż apostolska 11 – 14 września Słowacja

ROK 2004

103 podróż apostolska 5 – 6 czerwca Szwajcaria

104 podróż apostolska 14 – 15 sierpnia Francja

Wszystkie pielgrzymki JPII - link

Szczegóły dot.pielgrzymek papieskich - link